Op naar Bunaken(Indonesie)
Door: marjanenfrank
Blijf op de hoogte en volg marjan en frank
03 Mei 2010 | Filipijnen, Moalboal
Hogaeiland,
De laatste 5 dagen hebben we heel veel regen gehad niet normaal voor de tijd van het jaar .Je kunt niet veel doen als het regent,.Ik heb veel onder mijn muskietennetje gelezen ook lekker .Het bruin vliegt er zo snel af…Maar gelukkig kunnen we nog afbakken in de Filippijnen!!!
Er lopen op dit eiland ook een soort varanen ,ik zag er gisteren een eten in de buurt,de kokkin gooit wat bij een boom neer .Een flinke jongen er schijnen er nog grotere rond te lopen .Ze zijn niet gevaarlijk en hun tanden ook niet zoals de Komodo . Ook hier heb je verschillende soorten in .In de dry season moet je wel je deur van het toilet dicht houden anders gaan de varanen uit je wc drinken .In Australie moest je uitkijken voor een kangaroe in het wc waar moeten we in Holland straks voor uitkijken ???Een ander mens???ha.ha.!!!!
We hebben het goed naar ons zin gehad heel relaxt en ook wel jammer dat we weer weggaan. De vrouw die hier duikles geeft is een Hollandse die tevens veel goed werk doet voor de kinderen. Het strand van rotzooi(veelal plastic) ontdoen en dan kunnen ze een schooluniform krijgen dus ook naar school gaan .Ze worden opgehaald door een bootje en van het eiland naar de school (op het eiland aan de overkant)gebracht. Ze heeft ook pas een jongetje die een enorm gezwel had op zijn neus laten opereren wat betaald is door allerlei giften .Steeds een klein beetje vooruitgang in Indonesie.
Terug gingen met de publicboot naar Wangi,we zagen dat kleine bootje niet meer zitten .We moesten om 5uur klaarstaan voor het kleine bootje wat ons naar de overkant bracht. Het was nog helemaal donker .De zee was een beetje wild .Opeens sprong er iets hards tegen me aan ik sloeg het weg en zag dat het een grote vis was met een soort lange toeter aan zijn gezicht. Hij lag voor de voeten van Frank te spartelen en Frank wilde hem al overboord gooien .De schipper die alles gade geslagen had moest lachen en neen die vis was voor hem voor het avondeten en het bracht geluk ha,ha. Later op de grote boot zaten we ook op het dek en warempel was er weer zo”n vis binnengevlogen .
Onze dag kon niet meer stuk zoveel geluk….Aan de andere kant stond de taxi te wachten en na de vliegtickets te hebben opgehaald,wat ook weer een heel gezoek was,konden we naar het vliegveld .Daar hebben we uren gewacht ,meestal op onze reisdagen moet je veel geduld hebben,pelang pelang! We namen een lekkere noodlesoep en onze vitaminendrankjes en maar hangen en naar mensen gapen zoals ze ook naar ons gapen!!
Aangekomen in Bau Bau waar onze koffers gestald stonden in een hotel .De vrouw van de manager haalde ons op met het autootje en ook weer die Engelssprekende jongen was erbij. .We werden weer op sleeptouw genomen,terwijl we er eigenlijk geen zin in hadden maar ja lief lachen en zeggen o.k!!!We zeiden wel dat we na de lunch graag naar het hotel wilden aangezien we wilden douchen.and we are a little bit tired!!(dat helpt altijd)
Met de auto richting strand waar een restaurant was. Daar wel lekker gegeten en het zitten was er wel leuk .Hup weer de broeikast in(de auto dus)en karren .Pff wat waren we blij dat we in onze hotelkamer konden douchen en relaxen .Eind van de middag werd er weer op onze deur geklopt en kondigde het volgende bezoek aan .De Engelse vrouw van de diveinstructeur van Hoga eiland .Ze wonen in Bau Bau.(de tamtam was alweer rond). We hebben een uurtje in onze lobby van het hotel gekletst en ze moest weg voor een afspraak,niet erg hoor!!!Wij gingen op de brommer richting stad waar we gegeten en gecomputerd hebben.
De volgende ochtend om 8 uur stonden “onze vrienden” weer voor de deur om ons naar het vliegveld te brengen. De echtgenoot van de vrouw had zich inmiddels bij het gezelschap aangesloten.
Maar eerst,je voelt hem al,rondtoeren Als eerste gingen we naar een soort museum van de tijd van de sultans. We werden opgewacht door een enorme rij tanden en dan een klein mank mannetje .Een soort conservator. Heel bevlogen werden we rondgeleid en ingeleid in het leven van de Sultan van weleer.Het zal wel ik liep wat rond en zat overal aan en Frank hoorde ik op de achtergrond van Och realy?,Interesting een vals lachje,kortom aangepast wenselijk gedrag.!!Na een tijdje mompelden we tegen elkaar zullen we gaan?Gelukkig hadden de anderen er geen moeite mee om te gaan. Wij weer on the road en werd er gehalteerd bij een supermarket waar wat frisdrank en chocolade werd gekocht door ons. Nou toen weer naar een volgende afspraak een of andere baas wilde ons graag ontmoeten. Ik dacht aan de tijd van het vliegveld maar no worrie zeiden de lachende Indoos .Wij weer aan de lunch met een of andere glimlachende vrouw die probeerde een conversatie op te zetten maar haar Engels was te gebrekkig,dus het bleef bij wat beleefde zinnetjes en vooral veel glimlachen. Het was al bijna tijd om in te checken maar iedereen bleef gewoon eten. Het was erg chaotisch in dat restaurant,er was een soort beleidsvergadering aan de gang van een of ander bedrijf,Ik probeerde nog van moeten we niet gaan??Te laat vertrokken we maar op het vliegveld werd alles voor ons gedaan ingecheckt ,bagage etc .Met bijna tranen in de ogen namen onze vrienden afscheid,we moesten echt contact houden en..terugkomen. Gelukkig rust in het vliegtuig nou even niet hoeven praten…
Via Makasar naar Manado waar we een nacht geslapen hebben en de volgende ochtend naar Palau,Bunaken. Met de publicboot een uurtje varen ,je vaart door de haven nou wat een rommel zag je daar en mensen die op de vuilnisbelt woonden .Er lagen ook kinderen en volwassenen onder de brug te maffen,triest!!Hele kleine smalle bootjes met achteruitkijkspiegeltjes erop vaarden heen en weer van de ene kant naar de andere kant als een soort taxi heel grappig te zien.
We werden aan de andere kant opgewacht door 2 brommers want ook hier is geen autoverkeer. We kwamen aan in een leuk resort. Het was er alleen weer erg vochtig en het bed erg krap. We hadden weer een buitendouche en toilet maar een beetje shabby .Ook hier keek ik weer goed uit voor eventueel ongedierte. Gelukkig alleen maar een paar kakkerlakken(jakkie)die Frank een flinke rechtse heeft gegeven ha,ha.!!Toen Frank aan het duiken was ben ik gaan wandelen over het strand en zag dat het bij de buren leuker uitzag,een zwembad en de bungalows lagen meer aan de zee .Het bleek van een Hollander te zijn .Ik naar binnen en ja er was nog plaats. Ik afgesproken later met Frank terug te komen .Twee dagen later lag ik in ons zwembad en lekker groot bed .Het eten was perfect en we ontmoeten erge leuke Hollanders waar we veel mee gekletst en gelachen hebben. Ik ging iedere ochtend mee op de duikboot.,ik snorkelen en Frank duiken .De bemanning was erg leuk. We zongen iedere dag en er werd zelfs een mandoline en gitaar meegebracht. Ik had het gevoel alsof de Blue Diamonds(voor de ouderen onder ons)aan het zingen waren .Een onvergetelijke ervaring zo varend over de blauwe zeeën en zingend ,Ramona ……
Na een week heerlijk te relaxen was het weer tijd om te vertrekken richting de Filipijnen .Na 1 ½ dag reizen kwamen we enigszins kapoere aan in Cebau waar we opgehaald werden door de taxi van het resort en na 2 ½ hobbelen soms kijkend dan weer slapend kwamen we aan bij Magic Island. Hier hebben we een luxe hut uitzicht op zee waar Frank iedere ochtend duikt. Er zitten hier wel 19 Hollanders allemaal divers. Wij kwamen zo aanwapperen een dag van te voren via internet geboekt terwijl iedereen via een reisbureau in Holland boekt .We mochten blij zijn dat er plaats was…ha,ha!!Er waren heel veel afzeggingen vanwege de stofwolk in Schiphol en het is voorjaarsvak,.wij houden daar geen rekening mee..!Maar see hier zijn we en blijven voor 5 dagen,het is erg aan de prijs en een ander soort mensen wat hier komt dus wij gaan weer weg en zoeken de eenvoud op..De eerste indruk van Filippijnen is dat ze erg aardig zijn maar veel gereserveerder dan de Indo en minder goedlachs. Het volk is minder kleurrijk dan Indonesie,je ziet het is meer westers dan Indonesie
Zo dit is het voor nu,ik zit bijna aan de laatste verhalen en ben op schema. Frank loopt nog een aantal steden en land achter…Tot schrijfs kus Marjan
-
03 Mei 2010 - 10:17
Arie:
Ongelooflijk. Er komt echt geen einde aan jullie belefenissen.
Jullie hebben intussen tekst genoeg voor een boek!Ik heb effe gekeken op internet naar "varanen", nou die hoef ik niet in mijn WC.
En dan die grote vissen!
Jij bent wel aardig dapper geworden Marjan als ik dat zo vergelijk met je wandelingetje op de waddenzee.
liefs Arie -
04 Mei 2010 - 19:58
Anja:
Hoi Marjan en Frank,
En hoe is het met geluk gegaan? Hoe heet die vis met die toeter trouwens?
Wel bijzonder Marjan om te lezen, dat je eindelijk rust vond in het vliegtuig en niet hoefde te praten.Ha ha...
Ik wens jullie nog veel genieten op deze stek en maak vooral nog veel mooie foto's. Dan weet ik wat ik gemist heb.
Veel warme groetjes Paul en Anja. -
05 Mei 2010 - 09:41
Karin (buuv):
Ha die Frank en Marjan, zo ik heb ff een uurtje lezen achter de rug. Wat een verhalen zeg! Hoe zal het straks zijn om weer in het strakke Nederlandse ritme te komen en niet meer zulke leuke, spannende en gekke dingen mee te maken? Ik heb er even van mogen proeven in Nepal en voel me al een zeer bevoorrecht mens dus dat zullen jullie je ongetwijfeld ook voelen. Ik wens jullie nog een hele fijne laatste maand toe met nog veel leuke en gekke momente. Het is mooi om zo met jullie te mogen meereizen. Liefs Karin -
07 Mei 2010 - 10:27
Melle:
zo klinkt allemaal erg tof! ik heb eindelijk jullie site gevonden. wat me moeite kosten nu kan ik jullie avondturen ook lezen., en zo te zien zijn het er een hoop!
ik ben nu aanbeland in hanoi vietnam en ga maar eens kijken wat hier de rest van mij vankantie ga uitvoeren
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley